توليد ملّی يکی از متغيرهاي اقتدار ملّی واز مهمترين عوامل بالارفتن درآمد ملّی ورونق اقتصادی و اشتغال و همچنين ارتقاء سطح رفاه عمومی و توان سياسی كشوربه شمار می رود . توليد ملّی با فرهنگ، سياست، اقتصاد،تعليم و تربيت و ساير نهادهای اجتماعی رابطه متقابل دارد . در عين حال متأثر از اخلاق،فرهنگ كار ، توليد ، مصرف ، فن آوری ، نظام اقتصادی و نظام حقوقی و اداری جامعه است. توليد ملّی نيازمند مراقبت و حمايت است زيرا آفات گوناگوني آن را تهديد می كند . نگرش ها و عادات نادرست در كاركردن، تقلب ، پائين بودن كيفيت محصولات، عقب افتادگی علمی و فن آوری و اطلاع رساني، استفاده از رانت‌های دولتی در توليد و تجارت، گرايش به مصرف زدگی به خصوص مصرف كالاهای خارجی از جمله آفات رونق توليد ملّی به شمار می رود .
بي توجهي به توليد ملی موجب ركود اقتصادی، كاهش ضريب اشتغال و فقر و فساد اجتماعی می‌شود و زيانهای جبران ناپذیری به كشور وارد می سازد.دفاع از توليد ملّی به مثابه يك موضوع فرهنگی، علمی، اقتصادی، سياسی و حقوقی است و بايد در دستور كار نهادهای دولتی و غيردولتی قرار گيرد و به عنوان يك آرمان ملّی توسط احزاب و گروههای سياسی مورد حمايت قرار گيرد.

دیدگاه ها و خط مشی

اعضاء جمعيت دفاع از توليد ملی با اعتقاد به مبانی دين مقدس اسلام و احترام به ساير اديان رسمی كشور ملتزم به قانون اساسي جمهوري اسلامی ايران می باشند.

بينش اين جمعيت نسبت به مسائل فرهنگی ، اقتصادی ، سياسی ، اجتماعس ، نظام اداري و قضایی و قانون گذاری منطبق بر قانون اساسی جمهوري اسلامی ايران می باشد.

اين جمعيـت در جهت رونق بخشيدن به توليد و عرضة محصولات داخلی و توسعة همة جانبه میهن اسلامی كلية اقشار جامعه را به حمايت از توليد ملی فرا می خواند.

خط مشی

  • نقد برنامه ها و عملكرد قوای سه گانه و ارائه راه كار در ارتباط با توليد ملّی
  • نقد برنامه ها و عملكرد بخش خصوصی و ارائه راه كار در ارتباط با توليد ملّی
  • موضع گيری سياسی و اقتصادی در جريان های سرنوشت ساز كشور مانند انتخابات
  • پژوهش در فرهنگ كار، وضعيت توليد ملّی، واردات و صادرات و مسائل مبتلابه توليد ملّی
  • معرفی و افشای رانت های اقتصادی كه توسعه توليد ملّی رامتوقف می كند يا به تعويق می اندازد.
  • انتشار روزنامه، مجله و كتاب و مقاله و داستان و فيلم نامه.
  • تدوين و پيشنهاد برنامه های درسی متناسب با توسعه توليد ملّی برای مدارس و دانشگاهها.
  • بهره گيری از ابزارهای فرهنگی مانند فيلم و تئاتر و نقاشي و شعر و موسيقی در جهت توسعه توليد ملّی.
  • معرفی كالاهای مرغوب و استاندارد و حمايت و تشويق توليد كنندگان آنها.
  • نقد عملكرد افراد يا مؤسساتی كه با توليد محصولات نامرغوب توليد ملّی را بدنام می كنند.
  • اهدای نشان و جايزه به توليد كنندگانی كه كشور را از مصرف كالاهاي خارجی بی نياز می كنند و يا صادرات را توسعه می دهند.
  • اهدای نشان و جايزه به توليد كنندگانی كه با حفظ كيفيت، قيمت تمام شده را پائين می آورند و امكان رقابت در بازرگانی جهانی را فراهم می سازند.