خبرگزاری فارس یکشنبه 9 مهر 96 : یک کارشناس اقتصادی با بیان اینکه شرایط پیوستن به سازمان تجارت جهانی فراهم نیست، گفت: از آنجا که کمربندهای اقتصادی‌مان را در 38 سال بعد از انقلاب نبسته‌ایم به فرض پیوستن به این سازمان در بخش‌ تولیدی با رکود مطلق مواجه می‌شویم.

ابوالقاسم حکیمی‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار بازرگانی خبرگزاری فارس در پاسخ به اینکه برای توسعه روابط تجاری باید به فکر پیوستن به سازمان تجارت جهانی بود یا اینکه باید پیمان‌های منطقه‌ای و پولی را گسترش داد، گفت: هدف سازمان تجارت جهانی گسترش تولید، تجارت و از بین بردن بیکاری است. برای اینکه بیکاری در یک جامعه از بین برود، باید تولید گسترش یابد و بر اینکه تولید گسترش باید سرمایه‌گذاری شود و سرمایه‌گذاری خارجی جذب شود و کشورهای تولید کننده برای تولیدات خود بازار مصرف پیدا کنند.

این کارشناس اقتصادی افزود: یکی از اقدامات اولیه سازمان توسعه تجارت برای گسترش روابط تجاری، کاهش تعرفه‌های گمرکی و به خصوص به صفر رساندن تعرفه‌های مواد غذایی و داروست و در کنار آن هم باید تعرفه واردات سایر کالاها کمتر از 20 درصد باشد.

وی با بیان اینکه تعرفه واردات خودرو به کشور بسیار زیاد است، اظهار داشت: بنابراین اگر بخواهیم تعرفه واردات خودروهای خارجی را کم کرده و مطابق با تعرفه‌های سازمان تجارت جهانی عمل کنیم، قیمت خودروی وارداتی به مراتب پایین‌تر می‌آید و آنگاه خودروهای تولید داخل به فروش نمی‌روند.

حکیمی‌پور با بیان اینکه برخی کشورهای عضو سازمان جهانی تجارت با عضویت ایران در این سازمان مخالفند، گفت: حتی به فرض اینکه شرایط عضویت ایران در این سازمان فراهم باشد، اما از آنجا که کمربندهای اقتصادی‌مان را در طول 38 سال بعد از انقلاب نبسته‌ایم و زیرساخت‌های اقتصادی‌مان فراهم نیست در بسیاری از بخش‌های تولیدی با رکود مطلق مواجه می‌شویم.

این کارشناس اقتصادی اظهار داشت: با توجه به تولید محصولات کشاورزی در کشور ورود به سازمان تجارت جهانی در این بخش  به نفع ماست، اما از آنجا که کیفیت کالاهای تولیدی صنعتی ما پایین است، در این بخش ورود به سازمان تجارت جهانی به نفع ما نیست.

وی با بیان اینکه اگر کیفیت کالاهای تولیدی را در بخش‌های صنعتی افزایش ندهیم در صورت پیوستن به سازمان تجارت جهانی تولیدات کارخانه‌هایمان با رکود مطلق مواجه می‌شود، افزود: با توجه به وجود مخالفان؛ حضور ایران در سازمان تجارت جهانی تقریبا غیرممکن است، اما واقعیت این است که اقتصاد ما در شرایطی نیست که وارد سازمان تجارت جهانی شویم.

حکیمی‌پور با بیان اینکه در برخی از بخش‌ها هم پیوستن به سازمان تجارت جهانی به نفع ما است، گفت: هر کشوری که وارد سازمان تجارت جهانی می‌شود، باید تجارت را به کالاهایی اختصاص دهد که در آن مزیت دارد.

استاد بازنشسته اقتصاد دانشگاه علامه‌طباطبایی اظهار داشت: اگرچه صنعت اتومبیل‌سازی کشور عمری 50 ساله دارد، اما هنوز تولیدات این بخش نتوانسته به بورس جهانی وارد شود و برای کشور ارزش افزوده ایجاد کند، بنابراین در چنین شرایطی پیشنهاد سازمان جهانی تجارت به کشور تولیدکننده اتومبیل برای ایجاد ارزش افزوده این است که به جای تولید اتومبیل به تولید قطعات خودرو و صادرات آن بپردازد.

وی با تأکید بر اینکه حُسن ورود به سازمان تجارت جهانی آشنایی بیشتر و سریع‌تر با تکنولوژی جهانی است، گفت: رتبه ایران از نظر تورم در منطقه غرب آسیا اول و در آسیا دوم و در جهان بعد از کشورهایی مثل زیمبابوه و چند کشور دیگر حدود ششم است که این آمارهای تکان‌دهنده نشانه وضعیت بد اقتصادی کشور و از موانع پیوستن به سازمان تجارت جهانی به شمار می‌رود.

حکیمی‌پور اظهار داشت: البته تلاش‌هایی هم برای پیوستن به پیمان‌های منطقه‌ای و پولی صورت گرفته و از آنجا که پول ایران در اقتصاد جهانی قدرتمند نیست، برخی کشورهای عضو از پیوستن ایران به این پیمان‌ها مخالفت داشته‌اند.

وی افزود: به عنوان مثال برای پیوستن ایران به اتحادیه شانگهای یکی از کشورهای مخالف حضور ایران هند است و معتقد است که ریال ایران نقشی در اقتصاد جهانی ندارد.

استاد اقتصاد دانشگاه آزاد گفت: وابستگی 80 درصدی اقتصاد به نفت یکی از موانع پذیرش ما برای اقتصادهای پولی و منطقه‌ای است.

این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه پدر اقتصاد ایران معلوم نیست، اظهار داشت: رفتارهایی که الان در اقتصاد دیده می‌شود، خلاف جهت اقتصاد مقاومتی است و نشان دهنده ناهماهنگی هیئت دولت از نظر اقتصادی است.

این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه رئیس جمهور کشورمان هم آنچه که در ذهن دارد، با اقتصاد ایران واقعی فرق دارد، گفت:  زیرا وی معتقد است که تورم مهار شده و مشکل خاصی در این زمینه وجود ندارد و مقدار کمی هم رکود وجود دارد که در حال حل است.